Οι ρουτίνες αποτελούν αναγκαίο και αναπόσπαστο μέρος της παιδαγωγικής διαχείρισης της τάξης. Ο λόγος είναι ότι επιτρέπουν στα παιδιά να διατηρούν τον έλεγχο της καθημερινότητάς τους, να καλλιεργούν δεξιότητες μνήμης και χωροχρονικής αντίληψης και παράλληλα να οργανώνουν τη ζωή τους με τρόπο απλό και εύκολο. Το βασικότερο είναι το παρουσιολόγιο που υπάρχει στις πόρτες των τάξεων εμπνευσμένο από τους εκπαιδευτικούς είτε να φωτίζει σαν φάρος τα πανέμορφα καράβια, είτε να αναπηδούν νότες που συνθέτουν την πιο ωραία μελωδία... Τα παιδιά καθημερινά γυρίζουν το καραβάκι ή τη νότα τους για να δηλώσουν την παρουσία τους.
Κι όμως ήταν τυχαίο και όχι συμφωνημένο... Η πρώτη κοινή εργασία των δύο τμημάτων! Συνάντηση πνευμάτων... μεγάλων δεν ξέρουμε, αλλά χαρούμενων, σίγουρα!
Από τις πρώτες διαπιστώσεις που βοηθήσαμε τα παιδιά να κάνουν είναι ότι: 1) Χωρίς τρενάκι δεν μπορούμε να πάμε όλοι μαζί κάπου, 2) Το να τρώμε παρέα έχει πολλά καλά, όπως το ότι γελάμε μαζί, συζητάμε κι επιπλέον κάποιος από το τραπέζι θα μας βοηθήσει να ανοίξουμε το ταπεράκι μας, 3) Μαζί μπορούμε να κάνουμε τεράστιες ζωγραφιές και εργασίες, 4) Όταν θέλεις να μιλήσεις χρειάζεται να το δηλώσεις με κάποιον τρόπο, εμείς χρησιμοποιούμε το μαγικό ραβδί και 5) Είναι ωραίο να χαλαρώνεις μετά το διάλειμμα, τα μπουκαλάκια ηρεμίας βοηθούν πολύ...
Τα ονόματά μας, τα συρτάρια μας και οι εργασίες μας είναι κρίσιμα ζητήματα στο νηπιαγωγείο! Φέτος βρήκαμε αυτοκόλλητα μαυροπίνακες και γράψαμε εκεί τα ονόματα των παιδιών στα συρτάρια. Αυτό ήταν μια καλή επένδυση για το σχολείο για να αποφύγουμε τις συνεχείς πλαστικοποιήσεις και την άκριτη χρήση χαρτονιών. Επίσης ο Φαγανούλης έφαγε το αρχικό μας γράμμα κι εμείς έπρεπε να το βρούμε μέσα από τις δοντάρες του!!! Εντάξει δεν ήταν και τόσο τρομακτικό! Μια χαρά τα καταφέραμε!
Τα παιχνίδια με το όνομά μας έχουν την τιμητική τους! Να γράψουμε το αρχικό, να βρούμε τις φωνές (συλλαβές), να χτυπήσουμε παλαμάκια στις φωνές, να εντοπίσουμε γράμματα από το όνομά μας στο χώρο και χίλια δυο άλλα που θα κάνουμε στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Οι γωνιές επίσης είναι ένα φλέγον ζήτημα γιατί στις ελεύθερες δραστηριότητες συνηθίζουμε να μαζευόμαστε αρκετοί στις δημοφιλείς γωνιές και το παιχνίδι δυσκολεύει... Είμαστε και πολλοί φέτος και αυτό κάνει την οριοθέτηση ακόμα πιο σημαντική. Στο ένα τμήμα μετατρέψαμε τα μανταλάκια σε γουρουνάκια και τα τοποθετούμε στη γωνιά που επιθυμούμε να παίξουμε αν φυσικά υπάρχει ελεύθερη θέση. Στο δεύτερο τμήμα τοποθετούμε τα ξυλάκια με το όνομά μας μέσα στα ρολά όπου αναγράφεται ο επιτρεπόμενος αριθμός.
Τέλος οι βοηθοί! Ποιος θα μετρήσει τα παιδιά; Ποιος θα πει το τραγούδι της καλημέρας; Ποιος θα καταγράψει πόσοι είμαστε; Ποιος θα μας βάλει σαπούνι; Ποιος θα σκουπίσει τα τραπέζια; Δύσκολη δουλειά να είσαι βοηθός αλλά απαραίτητη! Μιμηθήκαμε τα συνεργατικά μυρμήγκια για τα οποία διαβάσαμε το υπέροχο παραμύθι:¨Η σκάλα της αγάπης¨! Φτιάξαμε λοιπόν κι εμείς τα δικά μας μυρμήγκια με τα ονόματά μας, τον πίνακα διπλής εισόδου για να γνωρίζουμε ποιος θα αναλάβει την ευθύνη κάθε μέρα και καταγράψαμε και τις αρμοδιότητες του βοηθού. Ουφ! Πολλή δουλειά έχει αυτό το πόστο αλλά ευτυχώς είναι μια φορά την εβδομάδα και μάλιστα με παρέα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου