Με λαδάκι τηγανίζω, το μπουκάλι μου γεμίζω και στο περιβάλλον το χαρίζω!

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης θεσπίστηκε στις 31 Οκτωβρίου 1924, κατά τη διάρκεια του 1ου Διεθνούς Συνέδριου Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο της Ιταλίας. Ο ιταλός Καθηγητής Φιλίπο Ραβίτσα ανακήρυξε την ημέρα ως Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης στη τελευταία ημέρα του συνεδρίου. Βικιπαίδεια

Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει όπως και οι ανάγκες... κι εμείς ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις των καιρών με μια εναλλακτική αποταμίευση... 

Τί είναι όμως αποταμίευση; Όλοι έχουμε στο νου μας τα χρήματα, όμως τί συμβαίνει στη φύση; Τα ζώα κάνουν αποταμίευση; Μα φυσικά και κάνουν! Καρπούς και διάφορα αγαθά είναι είδη που αποταμιεύουν τα ζώα!

Και δηλαδή μόνο χρήματα και είδη φαγητού μπορούμε να αποταμιεύσουμε;;; Όχι βέβαια! Υπάρχουν τόσοι εναλλακτικοί τρόποι αποταμίευσης... 

Εφημερίδες, ρούχα, παιχνίδια... υπάρχουν τόσες ανάγκες στον κόσμο!

Αλλά και λαδάκι, ναι αμέ! Λαδάκι για να γίνει βιοκαύσιμο! 

Ας δούμε πώς αυτό βοηθάει τη γη μας...

Το λαδάκι το τηγανίζουμε και μετά το πετάμε συνήθως στον νεροχύτη μας.... Ας το κάνουμε στην κουζίνα μας να δούμε... Τηγανίζουμε, το λαδάκι γεμίζει βρωμιές και για να το ξεφορτωθούμε το πετάμε στο νεροχύτη μας... Όμως πού πάει αυτό που πετάμε; Στη θάλασσα δυστυχώς, δημιουργώντας μια μεμβράνη που αρρωσταίνει τα ψαράκια καθώς περιέχει τοξικά στοιχεία και καταστρέφει το φυτοπλαγκτόν με το οποίο τρέφονται οι θαλάσσιοι οργανισμοί (άμεσα ή έμμεσα)... Όλα αυτά με τη σειρά τους προκαλούν ασθένειες στον ίδιο τον άνθρωπο που τα καταναλώνει... Μόνοι μας δηλαδή μολύνουμε την τροφή μας... 

Τί όμως μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε αυτήν τη δυσάρεστη και επιβλαβή κατάσταση; Μα φυσικά να κάνουμε ανακύκλωση και αντί να πετάμε το λάδι στο νεροχύτη ή οπουδήποτε αλλού, να το μαζεύουμε σε μπουκάλες και να το πηγαίνουμε στο σχολείο. Εκεί θα τοποθετηθεί σύντομα ένας τεράστιος ειδικός κάδος και μέσα θα ρίχνουμε το λαδάκι. Έπειτα θα έρχεται ένα φορτηγό να το παίρνει και να το πηγαίνει στο εργοστάσιο. Εκεί θα μετατρέπεται σε βιοντίζελ για τα αυτοκίνητα! Ακούγεται υπέροχο! Γιατί και δεν θα μολύνονται οι θάλασσες και δεν θα πηγαίνει χαμένο το λάδι αλλά θα γίνεται πάλι κάτι αναγκαίο για τον άνθρωπο!

Ας το καταγράψουμε σε μία αφίσα! "Με λαδάκι τηγανίζω, το μπουκάλι μου γεμίζω, στο περιβάλλον το χαρίζω". Τώρα η αφίσα θα γίνει ετικέτα για κάθε μπουκάλι! Ένα ενημερωτικό σημείωμα θα συνοδεύσει κάθε παιδί στο σπίτι, ώστε να γνωρίζουν οι γονείς τί κάνουμε και γιατί και πόσο σημαντική είναι η δική τους συμβολή. 

Είναι πραγματικά υπέροχο ότι το λαδάκι από το σπίτι μας πάει στο σχολείο και με αυτή τη δράση θα επιστρέφει και πάλι στα σπίτια μας, δηλαδή θα καλύπτει και πάλι δικές μας ανάγκες ως βιοκαύσιμο.  Μάλιστα σύντομα θα υπάρξει και ένα είδος ανταλλακτικής οικονομίας καθώς με την πρώτη συλλογή θα λάβουμε και ένα αντάλλαγμα με το οποίο θα επιβραβεύσουμε τον κόσμο που θα ανταποκριθεί ώστε να λειτουργήσει ως κίνητρο. 

Το πόσο χαρούμενους μας έκανε όλη αυτή η προετοιμασία για τη δράση δεν λέγεται!

 Η συνέχεια έπεται συναρπαστική! 

Να ευχαριστήσουμε την εταιρία Reco Oil για την πρωτοβουλία της δράσης και ιδού η σύμβασή μας! 

Επίσης να ευχαριστήσουμε την τοπική επιχείρηση του Ταυρωνίτη Cretacon Green Energy για τη διάθεση των μπουκαλιών!

Όλοι μαζί είμαστε πάντα πιο δυνατοί στην προστασία της γης μας!

Γι’ αυτούς που με φωτιά ή μαχαίρι κίνησαν… (Ο. Ελύτης)

Το έπος του 1940 είναι από τα σημαντικότερα κομμάτια της ιστορίας των Ελλήνων που όμως δεν είναι ασύνδετη με την παγκόσμια ιστορία. Έτσι κάναμε το μάθημα παράλληλα με την δημιουργία. Αφηγηθήκαμε την ιστορία εντάσσοντάς την σε μια χρονική ιστοριογραμμή, με τα γεγονότα αρχής γενομένης από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έως και τη Μάχη της Κρήτης και την απελευθέρωση της Ελλάδας. 

Είναι σημαντικό να διασυνδέσουν τα παιδιά τα τοπικά γεγονότα με τα εθνικά και τα ευρύτερα ευρωπαϊκά  γιατί έτσι θα αντιληφθούν τα βαθύτερα αίτια του πολέμου. 

Καθώς επιδιώξαμε την αναδιήγηση, ζωγραφίσαμε όλα όσα θα θέλαμε να τοποθετήσουμε πάνω στους χάρτες αναπαριστώντας με αυτόν τον τρόπο τα κομβικά γεγονότα του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. 

Στη συνέχεια στήσαμε το σκηνικό με μια αυτοσχέδια βάση για την τοποθέτηση του κινητού με το οποίο θα βγάζαμε φωτογραφίες. 

Χρειαζόμασταν σταθερή βάση και συχνή αλλαγή των επιμέρους στοιχείων του σκηνικού μας. 

Το αποτέλεσμα σε ένα βίντεο με την παιδική ματιά, απλά, σύντομα και περιεκτικά

Χρόνια πολλά Ελλάδα, χρόνια πολλά Ελευθερία!!! Ας είμαστε πάντα ελεύθεροι στη σκέψη και στη βούληση και ας φροντίσουμε να γίνουν και τα παιδιά μας ελεύθεροι άνθρωποι...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ 27/10/20

Κάποτε τέτοιες μέρες ετοιμαζόμασταν για την πρώτη μας ανοιχτή γιορτή... Φέτος θα είμαστε χωρίς γονείς αλλά ας ελπίσουμε να είναι μόνο φέτος. Την Τρίτη 27/10/20 τα παιδιά θα προσέλθουν στις 8:15 και θα αποχωρήσουν στις 10:00 εν όψει της εθνικής επετείου για το έπος του 1940. Τα δρομολόγια για τους μεταφερόμενους μαθητές θα γίνουν κανονικά.

Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα. (Πυθαγόρας)

Το σώμα μας αποτελεί έναν ιδιαίτερο μηχανισμό, πολύπλοκο και εξαιρετικά ενδιαφέρον. Τα μυστικά του λοιπόν ανακαλύψαμε μαζί με τα παιδιά μέσα από παιχνίδια, πειράματα και βιωματικές δραστηριότητες.

Μια μαριονέτα έκανε την αρχή σχετικά με τις κινήσεις που κάνει το σώμα μας και είπαμε να πειραματιστούμε κι εμείς λίγο μαζί της προσπαθώντας να την κινήσουμε... δεν ήταν και πολύ εύκολο αλλά με αρκετή προσπάθεια την κάναμε όχι απλά να κουνιέται αλλά να επισκέπτεται τρέχοντας και τα υπόλοιπα τμήματα! Ο καλλιτέχνης Κeith Haring μας βοήθησε να εκφραστούμε καλλιτεχνικά με τα σώματά μας και να αποτυπώσουμε τις στάσεις μας εικαστικά.

Ποιος όμως ευθύνεται για τις κινήσεις μας αλλά και για ό,τι συμβαίνει στο σώμα μας;;;Ποιος είναι ο αρχηγός;;; Ποιος δίνει τις εντολές να κουνιόμαστε, να πεινάμε, να γελάμε;;; Μα ο εγκέφαλος φυσικά! Όλοι γίναμε για λίγο ο εγκέφαλος της τάξης δίνοντας εντολές και διασκεδάσαμε πολύ με αυτό το παιχνίδι! Ο αγαπημένος καλλιτέχνης της Λέβης, ο Jiacometti, έγινε αιτία να δημιουργήσουμε με αλουμινόχαρτο σώματα σε κίνηση!

Ας λύσουμε όμως και καμία άλλη απορία βρε παιδιά! Η καρδιά, τί γίνεται με την καρδιά;;; Γιατί την χρειαζόμαστε; Γιατί χωρίς αυτήν ο εγκέφαλος δεν έχει καμία αξία! Επομένως ο αρχηγός χρειάζεται και συνεργάτες! Η καρδιά χρειάζεται επίσης της φλέβες και τις αρτηρίες για να μεταφέρει το αίμα μέσα στο σώμα μας, εκεί όπου γίνεται μάχη ανάμεσα στα λευκά αιμοσφαίρια και τα μικρόβια και τα αιμοπετάλια παλεύουν να κλείσουν τις πληγές με τα ερυθρά να τρέχουν μεταφέροντας οξυγόνο! Όλα τα δραματοποιήσαμε και καταλάβαμε τί μάχες γίνονται μέσα μας!

Σιγά σιγά μπήκαν όλα στη θέση τους, το πεπτικό σύστημα με το στομάχι τον οισοφάγο και τα έντερα και το αναπνευστικό με τους πνεύμονές μας. Νιώθουμε την αναπνοή μας στο χέρι μας... Τα πιο απλά είναι και τα πιο όμορφα που συμβαίνουν στην κατασκευή μας... Όλα τα βιώσαμε με πειράματα και τοποθετήσαμε όλα τα όργανα στις θέσεις τους. 

Σειρά τώρα έχει ο σκελετός μας που συγκρατεί όλα αυτά τα στοιχεία και μας κρατάει όρθιους! Τόσα κόκαλα τοποθετημένα με τάξη... Φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να κάνουμε πολλές συνθέσεις ώστε να αντιληφθούμε πώς λειτουργεί το σκελετικό μας σύστημα. Ο Da  Vinci  είναι από τους πρώτους καλλιτέχνες που ενδιαφέρθηκε για τη δομή του σώματος ζωγραφίζοντας τον Βιτρούβιο σε ένα τέλειο τετράγωνο και σε έναν τέλειο κύκλο. Τόσο ιδιαίτερα δομημένο είναι το ανθρώπινο σώμα με τις συμμετρίες του που χωράει άψογα σε δύο μαθηματικά σύμβολα. Το ζωγραφίσαμε λοιπόν κι εμείς όπως ο καλλιτέχνης αλλά και ελεύθερα, είδαμε ακτινογραφίες και φτιάξαμε τη δική μας (με αρκετή φαντασία φυσικά) και χρησιμοποιώντας άχρηστα υλικά δώσαμε κίνηση στον σκελετό ανάλογα με τις εικόνες που μας έδιναν οι κυρίες! 

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή έπεσε και η ιδέα: Να χορέψουμε σκελετικά;;; Μα φυσικά! Αυτό και όχι μόνο! Χορέψαμε, δημιουργήσαμε σώματα με υλικά που μας έφερε η Πόλκα, μάθαμε για τις τροφές που δυναμώνουν το σώμα μας και κάναμε πολλά και ενδιαφέροντα παιχνίδια για όλους τους μηχανισμούς που μας διέπουν.

Τώρα πια έφτασε η ώρα της σύνθεσης. Το σώμα που όλες τις προηγούμενες μέρες διερευνούσαμε εσωτερικά, έφτασε στα τελευταία στρώματα, το δέρμα και τα εξωτερικά μας χαρακτηριστικά. Η κυρία Αντωνία έγινε το μοντέλο όπου τοποθετήσαμε όλα τα καρτελάκια με τα μέλη του σώματός μας! 

Ολοκληρώνοντας τη θεματική μας, αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και τα τρία τμήματα δημιουργώντας με το σώμα μας και τις αμέτρητες δυνατότητές του. Πήραμε λοιπόν ένα αγαπημένο τραγούδι και το αποδομήσαμε στα συστατικά του στοιχεία, τον λόγο, την κίνηση και τη μουσική και ιδού το αποτέλεσμα... 

Ευχαριστούμε τον καλό μας συνεργάτη, Παναγιώτη Καλογερίδη, για τη μουσική του επένδυση!

Η μικρή μας συμβολή...

Η προσπάθεια έλαβε τέλος και οι κούτες πήραν τον δρόμο της Αγάπης, όπως ήταν ο αρχικός μας στόχος.... Ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλαν σε αυτό... Αν και μικρή η συμβολή μας, κάτι θα προσφέρει.... Μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ ξανά αλλά και αν χρειαστεί εμείς θα προσπαθούμε να δείχνουμε την αγάπη μας στον συνάνθρωπο..

Ψάξε περισσότερο στον καθρέφτη για τον Άλλο (A. Machado)

Από τα πρώτα θέματα που προσεγγίζουμε στο νηπιαγωγείο κάθε χρόνο είναι ο εαυτός μας, η αντίληψη της δικής μας προσωπικότητας και των επιμέρους στοιχείων της. Ένας καθρέφτης, πολλά παραμύθια, αρκετοί καλλιτέχνες και αμέτρητες συζητήσεις μας οδήγησαν στην ανακάλυψη του εαυτού μας, στην διαφοροποίησή του από τους γύρω μας αλλά και στον εντοπισμό των κοινών μας στοιχείων. 

Αρχικά παίξαμε με τους καθρέφτες είτε αληθινούς είτε φτιαγμένους από CD και προσπαθήσαμε να ζωγραφίσουμε τους εαυτούς μας.

Μάλιστα οι καλλιτέχνες που πρώτοι επιχείρησαν να αποτυπώσουν εικαστικά τους εαυτούς τους έγιναν η έμπνευση μας. 

Στη συνέχεια αποφασίσαμε να φτιάξουμε το pop up βιβλίο του εαυτού μας. Μέσα βάλαμε και τί δεν βάλαμε! Το πορτραίτο μας, το ύψος μας, το βάρος μας, τα αγαπημένα μας, τους φίλους μας, την οικογένειά μας, το σπίτι μας, το όνομά μας, το ταλέντο μας και φυσικά το τύπωμα από το χέρι μας! 

Φυσικά δεν παραλείψαμε να παίξουμε με όλα αυτά, μετρώντας τη Λέβη, ακούγοντας τα αγαπημένα της Πόλκας και της Ρόζας, βρίσκοντας τα κοινά μας στοιχεία, ανακαλύπτοντας το όνομά μας και διασκεδάζοντας με ομαδικά παιχνίδια...

Τελικά, μετά από δύο περίπου εβδομάδες καταφέραμε να ολοκληρώσουμε το βιβλίο μας στο οποίο ο εαυτός μας λειτουργεί ως επισκέπτης, ήρωας και σελιδοδείκτης! Πανάκριβος θησαυρός αυτό το βιβλίο κυρίως όταν μεγαλώσουμε και το βρούμε στα συρτάρια του πατρικού μας... 

Διεθνής ημέρα μείωσης φυσικών καταστροφών

Η Διεθνής Ημέρα Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1989 και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Οκτωβρίου, με το σκεπτικό ότι ο άνθρωπος είναι αδύνατον να κυριαρχήσει στις δυνάμεις της φύσης, είναι όμως δυνατόν να μειώσει τις καταστροφικές τους συνέπειες.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/62

Φυσικά κι εμείς στο σχολείο αφιερώσαμε 2 μέρες για να μιλήσουμε για το επίκαιρο αυτό ζήτημα των φυσικών καταστροφών και με την ευκαιρία να υλοποιήσουμε και την πρώτη μας άσκηση σεισμικής ετοιμότητας.

Αρχικά και καθώς θέλουμε να εστιάσουμε στο φαινόμενο του σεισμού αναρωτηθήκαμε πώς είναι η γη από μέσα... οι απόψεις πολλές αλλά η αλήθεια ήρθε στο φως μέσα από εικόνες και χάρτες. Φλοιός λοιπόν μανδύας και δυο φλεγόμενα στρώματα , ο εξωτερικός και ο εσωτερικός πυρήνας. Εμείς πάλι άλλα φανταζόμασταν...

Αλήθεια αυτές οι πλάκες που χορεύουν όποτε το θυμηθούν, τί είναι;;; Είναι οι γνωστές τεκτονικές πλάκες με τα 3 είδη κινήσεών τους που όταν αποφασίζουν να κινηθούν δημιουργούν σεισμό και κατά συνέπεια αναστάτωση και ίσως καταστροφές... 

Μα τόσο μεγάλη είναι η επίδρασή τους;;; Ναι δυστυχώς, είναι τόσο μεγάλη και το παρατηρούμε στα πειράματα που υλοποιήσαμε. Ένας σεισμός μπορεί να κουνήσει και ουρανοξύστη!

Μάλιστα οι άνθρωποι είχαν πάντα τόσο μεγάλο φόβο για τον σεισμό (όταν ακόμα οι επιστήμονες δεν είχαν ανακαλύψει τις αιτίες του φαινομένου) που πίστευαν ότι είναι ένας γίγαντας ο Εγκέλαδος, γιος του Τάρταρου και της Γης που όταν τσακώθηκε με τη θεά Αθηνά εκείνη τον έθαμε κάτω από το όρος Αίτνα! Όταν λοιπόν θυμώνει σείεται όλη η γη! Γι' αυτό και συχνά οι σεισμολόγοι αναφέρονται με το όνομα αυτό όταν μιλούν για σεισμούς. Εμείς διαβάσαμε τον μύθο του Εγκέλαδου, τον δραματοποιήσαμε και μαζί με άλλες πληροφορίες που λάβαμε φανταστήκαμε πώς μπορεί να ήταν αυτός ο γίγαντας! Μάλιστα η δύναμή του, δηλαδή η δύναμη του σεισμού φάνηκε όταν ανεβήκαμε πάνω στο τραπέζι και από κάτω  δυο συμμαθητές μας τράνταζαν τη γη! Προσομοίωση κανονική σε συνθήκες σχολείου! Μακάρι να μην γίνει ποτέ πραγματικότητα...

Πριν όμως εμβαθύνουμε στον σεισμό, ας δούμε και τα υπόλοιπα φυσικά φαινόμενα και κυρίως ας μάθουμε ποιον καλούμε όταν κινδυνεύουμε! Το ασθενοφόρο, την αστυνομία ή την πυροσβεστική, ανάλογα πάντα με το είδος της ανάγκης μας.

Αλήθεια Γη μας γιατί είσαι πάλι λυπημένη;;; Έχεις προβλήματα κι εσύ (κλιματική αλλαγή τα λένε οι άνθρωποι), με τόσα φυσικά φαινόμενα να σε πληγώνουν... Όμως κάτι μπορούμε να κάνουμε ίσως... Ναι σίγουρα μπορούμε! Να χτίζουμε λιγότερα εργοστάσια ή να βάλουμε φίλτρα σε αυτά που έχουμε, να φυτεύουμε πολλά δέντρα και λουλούδια και να χρησιμοποιούμε περισσότερο τα ποδήλατα και τα πατίνια μας και λιγότερο τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα. Με αυτούς τους τρόπους μειώνουμε τη θερμοκρασία της γης που είναι βασική αιτία των φυσικών καταστροφών. Ε δεν είναι δα και τόσο δύσκολο!

Όμως υπάρχει και ένα φαινόμενο το οποίο δεν μπορούμε να εμποδίσουμε και αυτό είναι ο σεισμός... Μπορούμε όμως να ορίσουμε κανόνες προστασίας, ώστε όταν συμβεί να γνωρίζουμε σε κάθε περίπτωση πώς να αντιδράσουμε για να είμαστε προστατευμένοι. Επειδή το σχολείο μας είναι μεγάλο και δεν έχει έπιπλα παντού, συμφωνήσαμε ότι όταν είμαστε στις τάξεις μας μπαίνουμε κάτω από τα τραπέζια και κρατάμε τα πόδια των τραπεζιών (αυτό δεν το καταλαβαίνουμε αλλά θα μας το εξηγήσουν οι κυρίες μας παρακάτω), όταν είμαστε σε αίθουσα χωρίς τραπέζια σκύβουμε και βάζουμε τα χέρια στο κεφάλι μας για να το προστατέψουμε και όταν μας δοθεί η οδηγία από τις κυρίες βγαίνουμε σχηματίζοντας τρενάκι στον χώρο συγκέντρωσης στην αυλή μας. Πρώτα βγαίνει το τμήμα 2, μετά το τμήμα 3 και τέλος το τμήμα 1, όπως έχουν συμφωνήσει οι κυρίες. Τα βιώσαμε, τα καταγράψαμε και τα ζωγραφίσαμε για να μην τα ξεχάσουμε.

Αυτό όμως με το πόδι του τραπεζιού μας δυσκόλεψε λιγάκι! Δε φτάνει που θα πρέπει να καθίσουμε εκεί κάτω από το τραπέζι θα κρατάμε και το πόδι του;;;;  Τα πράγματα είναι απλά. Ας φτιάξουμε ένα τραπέζι με λίγα τουβλάκια και ας βάλουμε ένα ανθρωπάκι από κάτω. Πριν προκαλέσουμε σεισμό ας σημειώσουμε τη θέση του τραπεζιού. Κάνοντας σεισμό παρατηρούμε ότι το τραπέζι κουνιέται και φεύγει από τη θέση του και το ανθρωπάκι μας δεν είναι προστατευμένο γιατί του φεύγει το τραπέζι.... Μαζί με τη γη χορεύει κι αυτό! Αν όμως το ανθρωπάκι κρατάει το τραπεζάκι (του βάλαμε χαρτοταινία για να το αναπαραστήσουμε), τότε το τραπέζι δεν φεύγει εύκολα αλλά και όταν φεύγει ακολουθεί και το ανθρωπάκι μαζί του κι έτσι παραμένει προστατευμένο! Το λύσαμε κι αυτό! 

Α! και μην ξεχάσουμε να σας πούμε ότι το Κολιμπρί που ήρθε από την Κούβα  και κάνει παρέα με τη Ρόζα ντε λα Μέντα, έχει έναν φόβο με τους σεισμούς και κάθε φορά που το ξυπνάμε απότομα τρομάζει και φωνάζει: "Τί έγινε; Σεισμός;" Τώρα που ξέρουμε τί να κάνουμε έχουμε πολλά να μάθουμε στον αγαπημένο μας φίλο!

 

Ηλεκτρονική τάξη

Αγαπητοί γονείς, σας ενημερώνουμε ότι σε περίπτωση εξ αποστάσεως εκπαίδευσης είναι αναγκαίο να είμαστε προετοιμασμένοι. Για το λόγο αυτό το Υπουργείο έχει σχεδιάσει πλατφόρμα ηλεκτρονικής τάξης στην οποία χρειάζεται να κάνετε εγγραφή του παιδιού σας. Σας παραθέτουμε τον οδηγό ΕΔΩ και από την ερχόμενη εβδομάδα θα παραλάβετε σε προσωπικό έγγραφο τον Αριθμό Μητρώου του παιδιού σας προκειμένου να ολοκληρώσετε την εγγραφή. Παρακαλούμε μην το αμελήσετε! 

Έκαστος στο είδος του!!!

 

Αγαπητοί γονείς σιγά σιγά την εβδομάδα που διανύουμε ολοκληρώνονται οι συνελεύσεις ,κατά ομάδες, που οργανώσαμε για να γνωριστούμε καλύτερα και να αναλύσουμε το σκοπό του Νηπιαγωγείου αλλά και τον τρόπο λειτουργίας του. Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα ήταν το χαρτί γιατρού που σας ζητάμε όταν το παιδί σας εμφανίσει βήχα ή πυρετό που είναι από τα βασικά και συμβατά συμπτώματα με τον Covid-19. Σήμερα λάβαμε σαφείς διευκρινήσεις σχετικά με την αναγκαιότητα (σε κάθε περίπτωση) ιατρικής αξιολόγησης του παιδιού πριν επιστρέψει στο σχολείο. Μάλιστα στο έγγραφο αναφέρεται ότι η αξιολόγηση μπορεί να γίνει και με τρόπο ηλεκτρονικό προς το σχολείο ή προς τον γονέα. Αυτό σημαίνει είτε ότι ο γιατρός μπορεί να στέλνει απευθείας σε εμάς την αξιολόγηση είτε να το στέλνει σε εσάς κι εσείς να το προωθείτε στο σχολείο στο mail που θα βρείτε στο blog. Παρακαλούμε αν επιλέξετε την ηλεκτρονική ενημέρωση, οφείλετε να μας τηλεφωνείτε για επιβεβαίωση παραλαβής από εμάς κι έπειτα να προσέρχεται το παιδί σας στο σχολείο. Σε αυτόν τον σύνδεσμο ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ από εδώ και πέρα θα βάζουμε διάφορες ενημερώσεις. Προς το παρόν θα βρείτε το εν λόγω έγγραφο. Παρακαλούμε δείξτε ψυχραιμία και υπομονή... και μην ξεχνάτε ότι ζούμε εν μέσω πανδημίας και κάθε προσπάθεια για προστασία είναι για την υγεία όλων μας... 

Δρόμος αγάπης...

Σήμερα Παγκόσμια ημέρα Εκπαιδευτικών και για τον εκπαιδευτικό δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από το να ενεργοποιεί την αλληλεγγύη εντός σχολείου και ευρύτερης κοινωνίας... Έτσι ενημερώσαμε τα παιδιά για την κατάσταση των πληγέντων στην Καρδίτσα και ζητήσαμε τη βοήθειά τους. Όλοι μαζί λοιπόν θα συμμετέχουμε στον Δρόμο της Αγάπης στέλνοντας λάδι και καθαριστικά (μετά από επικοινωνία με τον Κοινωνικό Παντοπωλείο Καρδίτσας αυτά τα προϊόντα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη). Περιμένουμε την μικρή συμμετοχή όλων που αθροιστικά μπορεί να γίνει πολύ μεγάλη βοήθεια. Αν μοιραστούμε τα βάρη της κοινωνίας, ίσως επιτύχουμε λιγότερη δυστυχία...  "Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε" (Απ. Παύλου, Προς Γαλατάς 6.2)

 Έως τις 14/10 περιμένουμε λάδι τυποποιημένο και καθαριστικά παντός είδους. Στην είσοδο του σχολείου μας θα υπάρχει αναρτημένη κούτα γι΄ αυτό το σκοπό τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Σήμερα γιορτάζουν κάτι υπέροχες ψυχές!!!

 

Παγκόσμια Ημέρα Προστασίας των Ζώων!!! Φυσικά και γιορτάζουμε μαζί τους!!!

Οι απεικονίσεις των πεταγμάτων των πουλιών

Οι ταΐστρες

Ο βυθός πριν και μετά

Το πανό

Οι ρουτίνες είναι χαρά και ασφάλεια για τα παιδιά!

Μπορεί η λέξη ρουτίνα να είναι επιφορτισμένη αρνητικά, όμως η ζωή μας είναι γεμάτη από επαναλαμβανόμενες διαδικασίες που οργανώνουν τον χωροχρόνο μας και μας βοηθούν να έχουμε σταθερές. Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά καθώς οι ρουτίνες, όπως το παρουσιολόγιο, η ημερομηνία και ο καιρός είναι τα στοιχεία εκείνα που βοηθούν να οργανώσουμε την τάξη και να επιτύχουμε ένα κατάλληλο αναπτυξιακά περιβάλλον που θα εφαρμοστεί η παιδαγωγική δράση. Επίσης οι ρουτίνες συμβάλλουν στην ασφάλεια και αυτοπεποίθηση των παιδιών (ξέρω τί θα γίνει μετά) και ρυθμίζουν την καθημερινότητά τους στο σχολείο λειτουργώντας ως μοχλός ενδυνάμωσης της ομάδας. Ας δούμε τις δικές μας ρουτίνες κατά τμήμα!

Στο τμήμα 1 η χλωρο-φίλη μας η Λέβη βοήθησε τα παιδιά να κατανοήσουν τον χρόνο και τις υποδιαιρέσεις του με τα στιχάκια που μας έστειλε και δημιουργήσαμε τα παιδιά και τα εγγόνια του γερο χρόνου. Στο τέλος φτιάξαμε και τις μέρες που κουβαλάει διαρκώς στο σακί του! Επίσης, αναρτήσαμε τον πίνακα όπου θα καταγράφουμε τον καιρό αλλά και πόσοι είμαστε! Οι εποχές και τα καιρικά φαινόμενα έγιναν με αισθητηριακά μπουκάλια που γέμισαν και ζωγράφισαν τα παιδιά και παράλληλα λειτουργούν και ως μια γωνιά ηρεμίας για τις δύσκολες ώρες...

Στο τμήμα 2 το ημερολόγιό μας είναι βγαλμένο από τη φύση καθώς υπέροχα θαλασσόξυλα το συνθέτουν! Εμείς στεκόμαστε καθημερινά περήφανοι δίπλα του και αλλάζουμε τα απαραίτητα στοιχεία. Φυσικά καταγράφουμε και όσους λείπουν και έχουμε μια υπέροχη αριθμογραμμή να μας βοηθά! 

Τέλος, στο τμήμα 3 το κολιμπρί με τα αστεία του κάνει τις ρουτίνες να είναι κάθε μέρα διαφορετικές! Στο σπίτι του τοποθετούμε την ημερομηνία και οι εποχές είναι οι πίνακες ζωγραφικής της τάξης μας που φτιάξαμε με τα χεράκια μας! Τέλος, τα αισθητηριακά μπουκάλια μας βοηθούν να εντοπίσουμε τον καιρό της ημέρας.