ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ-ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΤΗ ΓΗ

Ο οικοκώδικας, είναι μια μεταξύ μας συμφωνία για να κάνουμε χαρούμενη τη γη με την καθημερινότητά μας. Ωστόσο αυτός ο κώδικας κοινοποιήθηκε και στους γονείς μας μήπως κάτι καταφέρουν να κάνουν και αυτοί... γιατί όσο πιο πολλοί προσπαθούμε τόσο πιο χαρούμενη γίνεται η γη!!!









Άκου, άκου μια φωνή που ψιθυρίζει
άκου, άκου, κλαίει και πονά
άκου, άκου είν'η γη που όλο γυρίζει
άκου, άκου, άκου τί ζητά!

Πάρτε τα σκουπίδια κι όλα τα απορρίμματά σας
βάλτε τα σε κάδους και ξεχωριστά
κάντε αυτή τη πράξη μόνιμη συνήθειά σας
Ναι! Ανακύκλωση καθημερινά

Κλείστε όλες τις βρύσες
και σώστε το νεράκι μας
πάρτε και παγούρια οικολογικά
όχι καλαμάκια, ούτε πιάτα και ποτήρια
όχι άλλα πια, ΟΧΙ ΠΛΑΣΤΙΚΑ!

Φέρτε όλα τ' άχρηστα, φέρτε πλούσια υλικά
στων παιδιών τα χέρια είναι θησαυροί
κι επιτέλους πείτε όλα αυτά να τα ακούσουν
να τ' ακούσουν πια μεγάλοι και μικροί!!!

Φθινοπωράκι ήρθε η ώρα σου, δώσ' μας τα δώρα σου! (Τζ. Πανούσης)

Το Φθινόπωρο έφτασε επιτέλους και στον τόπο μας γιατί μέχρι πριν μια βδομάδα βιώναμε αρκετά υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη η αντίληψη αλλαγής της εποχής από τα παιδιά. Ωστόσο ο καιρός μας έκανε τη χάρη να ανταποκριθεί στην εποχή του και εμείς απολαύσαμε το Φθινοπωράκι με όλες τις αισθήσεις μας!

Πρώτα απ' όλα εξερευνήσαμε εικόνες και μέσα σε αυτές προσπαθήσαμε να ανακαλύψουμε υφές, γεύσεις, ήχους, μυρωδιές  και φυσικά λεπτομέρειες με μεγεθυντικό φακό!!!

Και σιγά σιγά αρχίσαμε να ζωντανεύουμε τις εικόνες, τα φύλλα, τα φρούτα και τα λαχανικά, τους ήχους... Φάγαμε και λίγο γιατί μόνο υγεία έχει το Φθινόπωρο να μας προσφέρει!

Δεν έλειψαν οι μαθηματικές και γλωσσικές δραστηριότητες και πάνω από όλα οι κινητικές. Μάλιστα είχαμε και φρουτοπαντρέματα! Το σταφύλι μαζί με τα άλλα φθινοπωρινά φρούτα έκλεψε το αχλάδι και το πορτοκάλι πήγε να το σώσει! Αποφάσισαν να κάνουν αγώνα δρόμου το σταφύλι και το πορτοκάλι για την διεκδίκηση της ζουμερής καρδιάς του αχλαδιού! Φυσικά το πορτοκάλι νίκησε λόγω σχήματος (είναι στρογγυλό και κατρακυλά γρήγορα!!!). Έτσι έγινε ο γάμος και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Τελικά ζωντανέψαμε την εικόνα με διάφορα υλικά και την μετατρέψαμε σε αισθητηριακό πίνακα που κοσμεί την είσοδο του σχολείου μας!

Πολλές ακόμα δημιουργίες με φθινοπωρινούς θησαυρούς κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μας....

Όλα αυτά τα καταγράψαμε σε ανοιχτά φύλλα εργασίας (χωρίς στενά περιθώρια αυτενέργειας) που σκοπό έχουν την ανατροφοδότηση και την αξιολόγηση της εξελικτικής πορείας των παιδιών.

Φθινόπωρο χωρίς μουσική δεν γίνεται! Το τραγούδι του Τζίμη Πανούση μας ταξίδεψε, μάθαμε να το σιγοψιθυρίζουμε και φυσικά χορέψαμε και πολλά ακόμη τραγούδια όπως το Μήλο μου κόκκινο!

 Τέλος φτιάξαμε έναν μεγάλο πολυαισθητηριακό πίνακα στον κοινό χώρο του σχολείου μας με υλικά που επέλεξαν τα παιδιά και ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους!

"Φθινοπωράκι δροσερό ήρθε η ώρα σου

Σε περιμέναμε καιρό δωσ' μας τα δώρα σου

Σταλλαγματιές από βροχή και φρούτα γήινα

Και στα κλαδιά όλων των δέντρων φύλλα κίτρινα"

Ο Παράδεισος ήταν ένα δικαίωμα (Ο. Ελύτης)

Παγκόσμια ημέρα δικαιωμάτων των παιδιών η σημερινή και φυσικά δεν την αφήσαμε ανεκμετάλλευτη. Μια που μιλάμε για το φθινόπωρο και ήδη έχουμε βιώσει τα πρωτοβρόχια, η ομπρέλα μας οδήγησε στην ανάγκη για προστασία από τα καιρικά φαινόμενα και σιγά σιγά η συζήτηση μας ταξίδεψε σε όλα αυτά που έχουν ανάγκη τα παιδιά να προστατευτούν και δικαίωμα να κατέχουν, όπως η τροφή, το νερό, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η κατοικία, η σύναψη φιλικών σχέσεων, η παιδεία και πρωτίστως η χαρά! Τα αναλύσαμε και επιλέξαμε να ζωγραφίσουμε τα πιο σημαντικά. Μάλιστα τα τοποθετήσαμε σε μία ομπρέλα και την κρεμάσαμε στο ταβάνι του σχολείου μας για να μην ξεχάσουν ποτέ οι γονείς μας ότι δικαιώματα έχουμε κι εμείς και μάλιστα νομοθετημένα παρακαλώ! Η συνέχεια της ημέρας ήταν ακόμα καλύτερη καθώς κλήθηκαν οι γονείς να συνομιλήσουν με την λογοθεραπεύτρια Ρούλα Σκουλάκη και την ψυχολόγο Νίκη Ζαχαριά. Η εξέλιξη της συζήτησης ήταν τόσο θετική και αλληλεπιδραστική που ξεχάσαμε πώς νύχτωσε! Οι γονείς είχαν πολλές απορίες και σίγουρα τους δόθηκαν πολλές πληροφορίες για να τις επεξεργαστούν. Όλα αυτά με παραδείγματα και γόνιμο διάλογο! Γιατί η επιμόρφωση των γονέων είναι δικαίωμα των παιδιών για μια καλύτερη ζωή και μια καλύτερη κοινωνία! Ευχαριστούμε θερμά τις προσκεκλημένες μας και σίγουρα θα υπάρξει και νέα συνάντηση!

Επιτυχία = προσπάθεια, θέληση και χαρά!

Σήμερα 19/11 είναι ημέρα της γυναικείας επιχειρηματικότητας και είπαμε να την προσεγγίσουμε ως επιχειρηματικότητα χωρίς διάκριση φύλου.  Τελευταία γίνεται λόγος για την παιδική επιχειρηματικότητα, όρος που αναφέρεται στην ανάπτυξη δεξιοτήτων των παιδιών σε σχέση με την αγορά εργασίας. 

Ξεκινήσαμε από τη συζήτηση για το τί είναι επιχείρηση και αν κάποιος γονιός διατηρεί κάποια. Οι γνώσεις και εμπειρίες των παιδιών πολλές και φυσικά ζωγραφίσαμε την επιχείρηση που θα θέλαμε να αποκτήσουμε μεγαλώνοντας. Η αποτύπωση έγινε σε τρία στάδια, το είδος της επιχείρησης, την υπηρεσία που προσφέρει και όσα χρειάζεται για τη διατήρησή της. Ένα ανθοπωλείο πουλάει λουλούδια και φυσικά έχει ανάγκη από άνθη και γλάστρες!

 Ένα ζαχαροπλαστείο προσφέρει τούρτες και άλλα γλυκίσματα αλλά οι ανάγκες του είναι πολλές, πλάστης, ποτήρια, ζάχαρη, κουτάλια, γάλα.... ακριβή επιχείρηση...










Φυσικά εκτός από το να τα ζωγραφίζουμε κάποιοι έχουμε επιθυμία να τα καταγράφουμε. Ο Γιώργος μας λοιπόν (ένας από τους πολλούς που έχουμε) θα φτιάξει σουβλατζίδικο. Προσφέρει ψωμιά και σουβλάκι και με μια ψησταριά είναι ένας φτασμένος σουβλακοεπιχειρηματίας!










Πολλές οι επιθυμίες αλλά οι περισσότερες σχετικές με φαγητό, φούρνοι, ζαχαροπλαστεία, σουβλατζίδικα.. ήταν και μεσημεράκι και η αλήθεια είναι ότι ο εγκέφαλός μας έδινε σήμα για φαγητό και μόνο!!!










Αφού λοιπόν φροντίσαμε να υπακούσουμε στις εντολές του εγκεφάλου μας για φαγητό και ξεκούραση, χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και αποφασίσαμε τί επιχειρήσεις θα στήσουμε με τα χάρτινα τουβλάκια μας. Οι αποφάσεις αυτή τη φορά ήταν γλυκές! Παγωτατζίδικο και ζαχαροπλαστείο. Ε, φτάνει το απόγευμα και ο οργανισμός το ζητάει το γλυκάκι! 







Αρχικά φτιάξαμε τις πινακίδες μας! Μεγάλες, μεγάλες και ελκυστικές γιατί θέλουμε πελατεία!













Στη συνέχεια χτίσαμε τα μαγαζιά μας και τα εφοδιάσαμε με τα απαραίτητα!!! Άλλες δύο γωνιές στον κοινό μας χώρο φτιαγμένες από τα μικρά αλλά θαυματουργά μας χεράκια! 

Όπως επισημαίνει  και ο Ρίτσαρντ Μπράνσον, ο βρετανός δισεκατομμυριούχος  που ξεκίνησε την επιχειρηματική του δραστηριότητα σε ηλικία μόλις 15 ετών, ένα σπουδαίο όφελος της ενασχόλησης των παιδιών με την επιχειρηματικότητα είναι ότι η δημιουργία και η αναγνώριση της δουλειάς τους, τα γεμίζει χαρά. Και η χαρά είναι βασικό συστατικό της επιτυχίας. Όπως λέει συχνά ο ίδιος –που είναι μονίμως χαμογελαστός- «δεν είμαι χαρούμενος επειδή είμαι επιτυχημένος. Είμαι επιτυχημένος επειδή είμαι χαρούμενος».

Η συμμετοχή σας όφελος για το παιδί σας...

Ποιος τη ζωή μας κυβερνά...;

17 Νοέμβρη 1973: Χάρη σ' εκείνους γιορτάζουμε την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΑ!

"Στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει; πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;"

Μέσα από την χαρακτική του εξαιρετικού καλλιτέχνη Τάσσου, ανασκευάσαμε την ιστορία του Πολυτεχνείου με σύντομες και περιεκτικές περιγραφές. Τα παιδιά κλήθηκαν να αποτυπώσουν σε αλουμινόχαρτο, προσομοιώνοντας την μέθοδο, τις εντυπώσεις τους από αυτήν την ένδοξη σελίδα της ελληνικής ιστορίας.

Η δραματοποίηση μας βοήθησε να κατανοήσουμε βιωματικά τα γεγονότα και να αποδώσουμε κι εμείς φόρο τιμής στους νεκρούς...

Βίντεο και παραμύθια μας εισήγαγαν βαθύτερα στις έννοιες δημοκρατία και δικτατορία.

Έτσι δεν δυσκολευτήκαμε να αποτυπώσουμε εικαστικά πώς νιώθουμε ελεύθεροι και μη. Μάλιστα ανακαλύψαμε ότι η ελευθερία και η δικτατορία κρύβονται παντού, ακόμα και στις λέξεις... Αγάπη λοιπόν στην ελευθερία και πόλεμος= δικατατορία!

Αγάπη μέσα από τραγούδια και λουλούδια και ζωγραφιές χαρούμενες που επιζητούν την ειρήνη και την ελευθερία των ανθρώπων!

Ήρθε η στιγμή να χρησιμοποιήσουμε αγαπημένους ήρωες των παιδιών για να εμπεδώσουν την ιστορία, τα αίτια και τα αποτελέσματα. Έτσι ο Καραγκιόζης, το Κολλητήρι, ο Μπαρμπα Γιώργος και ο Μορφονιός επιδίωξαν να μας πείσουν αν όλα όσα λέγονται είναι αλήθεια ή ψέμματα με το Κολλητήρι να επιθυμεί διακαώς την συμμετοχή τους σε Συλλαλητήριο για το Πολυτεχνείο. Τελικά η αλήθεια νίκησε, όπως πάντα άλλωστε, και πείστηκε ακόμα και ο Καραγκιόζης, που μεταξύ μας, είναι λίγο αγύριστο κεφάλι!!! Όσο για το Κολλητήρι... είναι από εκείνες τις στιγμές που ξέρεις ποιο είναι το σωστό και το κάνεις όσο και αν σου το απαγορεύουν... όσες καρπαζιές και αν φας! Γελάσαμε και μέσα από το χιούμορ αντιληφθήκαμε την ανάγκη να υποστηρίζουμε τα πιστεύω μας και να μαχόμαστε για την ελευθερία μας!

Το θέατρο σκιών μας ενθουσίασε και βρήκαμε την ευκαιρία να πειραματιστούμε με τη σκιά... Θα επανέλθουμε όμως σύντομα για περισσότερα παιχνίδια!

Προς το παρόν παίξαμε με τις σκιές μας και την κατεύθυνσή τους και φυσικά δεν θέλαμε να σταματήσουμε!

Τόσο που τελικά φτιάξαμε τα δικά μας θεατράκια με παλιά κουτιά παπουτσιών και ρυζόχαρτο. Συμπληρώσαμε με τις απαραίτητες φιγούρες του Πολυτεχνείου και είμαστε έτοιμοι να αναπαραστήσουμε την ιστορία!

Η γιορτή μας είχε το δικό της χαρακτήρα, ήταν λίγο σκιερός και πολύ πολύ ουσιαστικός...

Ανά ομάδες των τριών ή τεσσάρων παιδιών παίξαμε με τις φιγούρες μας όποιο σημείο της ιστορίας θέλαμε.

Αποχαιρετιστήκαμε τραγουδώντας γιατί... Για να γυρίσει ήλιος θέλει δουλειά πολλή....

Ζήτω η Δημοκρατία!

Ανθρώπινο σώμα: ένας κόσμος όλο μυστήριο...

Η θεματική του εαυτού μας ολοκληρώνεται με την διερεύνηση του σώματος. Προσομοιώσεις, πειράματα, κατασκευές παιχνίδια και φυσικά εικαστικές αποτυπώσεις συνθέτουν την ενασχόλησή μας με το θέμα. 

Το εποπτικό υλικό και τα παραμύθια απαραίτητοι οδηγοί μας σε κάθε ταξίδι γνώσης και εμπειριών!

Αφετηρία μας τα εξωτερικά χαρακτηριστικά και η μαγική συμμετρία των δύο πλευρών μας!

Από έξω προς τα μέσα σιγά σιγά αποκαλύπτουμε τη δομή και λειτουργία του ανθρώπινου σώματος...

Εντοπίζουμε και ονοματίζουμε τα συστήματα και τις λειτουργίες τους.

Επεξεργαζόμαστε βιωματικά και με παιγνιώδη τρόπο τις δυνατότητες του σώματός μας, όπως οι κινήσεις του σκελετού μας και οι εντολές του εγκεφάλου μας! 

Με πολλές προσομοιώσεις και πειράματα αντιλαμβανόμαστε τη φύση μας... Κι όμως η φύση έχει προνοήσει να μας προστατεύει αρκεί να την σεβόμαστε...

Με δυο απλά ποτηράκια φτιάξαμε το κυκλοφορικό μας σύστημα, το αναπνευστικό και το σκελετικό και γυρίζοντας κάθε φορά το ένα ποτηράκι βλέπουμε τις δημιουργίες μας! Απλή κατασκευή, με φθηνά υλικά και πολύ διασκεδαστική!

Κι επειδή κάθε τμήμα προσέγγισε και μια διαφορετική οπτική του θέματος με διαφορετικό τρόπο, είπαμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλον, αλληλοδιδακτική μέθοδος λοιπόν και όλοι μαθαίνουμε από όλους!

Ενημέρωση για γιορτή Πολυτεχνείου.

Παρουσίαση του σχολείου μας σε έργο e-twinning

Αν κάθε μέρα...

31/10: Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης. Τί αποταμιεύουμε όμως εκτός από χρήματα;

Μια καλή ευκαιρία να 

εμπλουτίσουμε τις γωνιές μας με επαναχρησιμοποιούμενα υλικά είναι η ανάγκη να παίζουμε με περισσότερα παιχνίδια. Φτιάξαμε λοιπόν παιχνίδια από άχρηστα ή πολύ φθηνά υλικά και πέρα από τον εμπλουτισμό των γονιών μας καταλάβαμε με βιωματικό τρόπο ότι για να παίξει κανείς χρειάζεται απλά να έχει λίγα υλικά και πολλή φαντασία!

Άλλωστε ο συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου με το εξαιρετικό του βιβλίο μας δίνει τόσες πολλές ιδέες να δημιουργήσουμε και να παίξουμε με υλικά γύρω μας που μπορούμε να αποταμιεύουμε! Εμείς προσεγγίσαμε το βιβλίο του με δύο τρόπους. Τα δύο τμήματα ως βιβλίο χωρίς λόγια, μόνο με την εικονογράφηση και τα παιδιά μάντεψαν και έγραψαν το κείμενο.

Και το τρίτο τμήμα ως βιβλίο χωρίς εικονογράφηση την οποία ανέλαβαν τα παιδιά.

Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα του βιβλίου ήταν πασιφανές και άγγιξε τις καρδιές όλων μας. Άλλωστε ως πιστοποιημένο Αειφόρο σχολείο μια ματιά γύρω στο κτίριο αποδεικνύει περίτρανα την φιλοσοφία επαναχρησιμοποίησης υλικών.

 Φυσικά δεν παραλείψαμε να αναφέρουμε τη χρησιμότητα των χρημάτων και μάλιστα μια μαθήτριά μας είχε την ιδέα να κάνει δώρο στην τάξη της έναν κουμπαρά! Με δημοκρατικές διαδικασίες ψηφίστηκε ο τρόπος αξιοποίησης των χρημάτων που θα συγκεντρωθούν προαιρετικά πάντα! Ας κρατήσουμε όμως στη σκέψη μας όλα όσα μπορούμε να κάνουμε χωρίς χρήματα... και είναι τόσα πολλά και τόσο πολύτιμα!

 Το σημαντικό είναι να γίνει τρόπος ζωής σε όλους μας η αποταμίευση υλικών που θα κάνουν πιο όμορφη τη ζωή μας και πιο βιώσιμο τον πλανήτη μας. Κάτι ξέρουν ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας που μας δραματοποίησαν οι κυρίες με τόση επιτυχία!!!

Μετά από όλα αυτά οι κουμπαράδες μας δεν θα μπορούσαν να χωράνε μόνο χρήματα αλλά και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς! Ξυλαράκια, βοτσαλάκια, καπάκια, κουτάκια και οτιδήποτε μπορεί να γίνει έργο τέχνης, παιχνίδι, λειτουργικό εργαλείο ή εμπειρία!