Καλές γιορτές σε όλο τον κόσμο!!!

 

ΤΟ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΘΗΣΑΥΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ...

 

Τί άλλο από τη Γέννηση του Χριστού και την αγάπη που συμβολίζει για όλο τον κόσμο είναι ο θησαυρός που τόσες μέρες έψαχνε το καλικαντζαράκι μας; Ολοκληρώθηκε το μήνυμα με τα γράμματα που αναγράφει την ευχή "Καλά Χριστουγεννα" και ολοκληρώθηκε και η σύνθεση με τη φάτνη.... Καλές γιορτές σε όλο τον κόσμο!!!

Ένα καλικαντζαράκι μικρό που πλησιάζει στων Χριστουγέννων τον θησαυρό...

Τα καλικαντζαράκια μας σιγά σιγά πλησιάζουν στον θησαυρό των Χριστουγέννων συνθέτοντας τα γράμματα και απολαμβάνοντας τις καθημερινές ανησυχίες των μεγάλων καλικαντζάρων! Η εβδομάδα ήταν γεμάτη με πολλές περιπέτειες καθώς οι μικροί, πλην όμως αγαπητοί, σκανταλιάρηδες αρρώστησαν, έπαιξαν με χιόνι, δημιούργησαν ιστορίες και κατασκευές, ήπιαν ζεστή σοκολάτα και τίμησαν άλλες δύο παγκόσμιες ημέρες! Πάμε να δούμε τα κατορθώματά τους!

Πριν όμως δούμε τα κατορθώματα ας θυμηθούμε ότι ξεκινήσαμε να μετράμε 17 ημέρες ως τα Χριστούγεννα και πλέον έχουν μείνει τρεις...

Την Δευτέρα ήταν η παγκόσμια ημέρα αγάπης, μια μέρα που άλλες χρονιές στο σχολείο μας ήταν ευκαιρία να συγκεντρωθούμε με τους γονείς και να συμμετέχουμε από κοινού σε μια δράση εκδήλωσης αγάπης είτε στον άνθρωπο, είτε στα έμβια όντα γενικά, είτε στον πλανήτη μας.... Φέτος όμως, λόγω των συνθηκών, τα καλικαντζαράκια μας θύμισαν ότι η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης στον κόσμο είναι η γέννηση του Χριστού... Αφού λοιπόν αφεθήκαμε στην απόλαυση της αφήγησης φτιάξαμε άλλοι με χαρτί και άλλοι με μανταλάκια την Παναγία με τον Ιησού και τον Ιωσήφ.

Η Τρίτη ξεκίνησε με φτερνίσματα και καταρροή! Τα καλικαντζαράκια μας κρύωσαν κι εμείς τους μάθαμε λίγα πράγματα για τις βιταμίνες των φρούτων και των λαχανικών! Ήπιες την πορτοκαλάδα; Γλύτωσες απ' την κρυάδα! Έπειτα πήραμε τα αγαπημένα μας χειμερινά φρούτα και παίξαμε κουκλοθέατρο δίνοντάς τους μορφή. 

Η Τετάρτη ήταν ίσως η πιο μαγική μέρα, καθώς τα καλικαντζαράκια μας έγιναν καλά και βγήκαν για χιονοπόλεμο και χιονοπαιχνίδια!!! Αφού μιλήσαμε για το χιόνι, τους εσκιμώους και τα ιγκλού φτιάξαμε το δικό μας χιόνι με σόδα και μαλακτική κρέμα μαλλιών και δημιουργήσαμε χιονάνθρωπους, σχέδια ακόμα και βουνά!!! 

Η Πέμπτη ήταν μέρα απόλαυσης και ζεστασιάς! Συζητήσαμε για τα μέσα θέρμανσης γιατί τα καλικαντζαράκια μας μετά το παιχνίδι με το χιόνι είχαν λίγο παγωμένες μυτούλες! Βέβαια πέρα από τα τεχνικά μέσα, ανακαλύψαμε ότι λίγη γυμναστική επίσης μας ζεσταίνει και στροβιλιστήκαμε σαν χιονονιφάδες, πετάξαμε σαν άγγελοι, χοροπηδήσαμε σαν ελαφάκια και φωνάξαμε δυνατά σαν τον καλό μας Άη Βασίλη ΧΟΧΟΧΟ!!! Αυτά ήταν αρκετά για να ζεσταθούμε αλλά αποφασίσαμε να ακούσουμε και ένα παραμύθι με μια ζεστή σοκολάτα! Έτσι βάλαμε γάλα, κακάο και μέλι, τα ζεστάναμε μαζί με τις υπέροχες μανούλες μας και άλλοι απολαύσαμε τον παραμύθι της Φρικαντέλας και άλλοι φτιάξαμε με αντικείμενα από το σπίτι τη δική μας ιστορία! Η αλήθεια είναι ότι και με τους δύο τρόπους γελάσαμε πολύ!!!

Ήρθε και η Παρασκευή, η παγκόσμια ημέρα μεταναστών κι εμείς συζητήσαμε για έναν ιδιαίτερο μετανάστη του κόσμου, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και την ιστορία του που είναι πολύ ενδιαφέρουσα καθώς ξεκίνησε από την Γερμανία με στολίδια είδη πρώτης ανάγκης και ταξίδεψε σε όλες τις χώρες του κόσμου με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε πολλών ειδών δέντρα και στολίδια που άλλοτε απλώς εντυπωσιάζουν κι άλλοτε εκφράζουν μηνύματα και ιδέες! Στη συνέχεια φτιάξαμε κι εμείς τα δικά μας στολίδια με αλεύρι, αλάτι, κανέλα και νεράκι! Έγιναν τόσο μοσχομυριστά που νόμιζες ότι η μυρωδιά και η χαρά των παιδιών διαπερνούσαν τις οθόνες... 

Φυσικά κοντεύουμε σιγά σιγά και στην αποκάλυψη του μηνύματος...

Ένα καλικαντζαράκι μικρό που κυνηγά των Χριστουγέννων τον θησαυρό!!!

Από την Δευτέρα ξεκινήσαμε να μετράμε 17 ημέρες ως τις διακοπές των Χριστουγέννων και κάθε μέρα σβήνουμε και μία ημέρα από το ημερολόγιό μας. Όμως κάθε μέρα είναι και μία όμορφη έκπληξη στην οποία μας οδηγούν τα καλικανταροφιλαράκια μας!!! Οι κυρίες πάντα με θετική διάθεση συναντούν κάθε μεσημέρι τα παιδιά και τους γονείς και όλοι μαζί προσπαθούμε να βιώσουμε την μαγεία των ημερών έστω και από μακριά... 

Την Δευτέρα λοιπόν το ημερολόγιο μας οδήγησε στη δημιουργία των καλικάντζαρων! Αφού συζητήσαμε για όσα γνωρίζουμε γι' αυτούς, πήραμε απλά υλικά και τους δημιουργήσαμε με την φαντασία μας! Μάλιστα φροντίσαμε να τους βρούμε και από ένα αστείο όνομα! Ο Φρίξος, ο Φαταούλας, ο Λιχούδης... όλοι βαφτίστηκαν με τα αγαπημένα μας τρελοονόματα και είναι έτοιμοι για να βρουν τον θησαυρό των Χριστουγέννων. Μάλιστα κάθε μέρα μας αποκαλύπτουν και ένα γράμμα. 

Την τρίτη οι καλικαντζαροφίλοι μας ένιωσαν λίγο κρύο και μας οδήγησαν να συζητήσουμε για την χειμωνιάτικη ενδυμασία. Παίξαμε διάφορα παιχνίδια ομαδοποιώντας χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά ρούχα. Έπειτα τους ντύσαμε με τα κατάλληλα ρούχα για να μην κρυώνουν και μάλιστα τους ζωγραφίσαμε και μερικά ακόμη για να έχουν να αλλάζουν. Μην μας αρρωστήσουν κιόλας!

Την Τετάρτη τα καλικαντζαράκια μας ανέφεραν τους φίλους μας τα ζώα. Μάλιστα μας έδειξαν ένα υπέροχο ουκρανικό παραμύθι σε animation, "Το γάντι" κι αφού το αναλύσαμε και εντοπίσαμε τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη αλλά και τους λόγους που το κάνουν αυτό, ζωγραφίσαμε κι εμείς τα αγαπημένα μας. 

Την Πέμπτη μας ενημέρωσαν οι φίλοι μας ότι ήταν η Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και είδαμε λίγους πίνακες που δείχνουν πώς αυτά καταπατούνται. Ήταν ένα θέμα που το είχαμε θίξει πριν λίγες ημέρες και το θυμόμασταν. Επομένως φτιάξαμε τον φύλακα άγγελό μας, ένα αγγλεάκι με κουκουνάρια και ζωγραφίσαμε όσα θα θέλαμε να μας χαρίζουν οι φύλακες άγγελοί μας που μπορεί να είναι οι γονείς μας, οι φίλοι μας, οι κυρίες μας και όσοι μας αγαπάνε πολύ! 

Ήρθε και η Παρασκευή και τα καλικαντζαράκια μας ενημέρωσαν ότι σήμερα γιορτάζουν τα βουνά αλλά και τα παιδιά του κόσμου! Πόσο σημαντική η φύση αλλά και οι άνθρωποι! Αφού παρακολουθήσαμε μια όμορφη παρουσίαση για τα βουνά και κληθήκαμε να τα περιγράψουμε και να τα διαχωρίσουμε σε διάφορες κατηγορίες, συζητήσαμε για την αναγκαιότητά τους. Μάλιστα τα δύο τμήματα άκουσαν το τραγούδι του Σ. Μάλαμα "Το βουνό" και κατασκεύασαν βοσκούς που έχουν τα πρόβατά τους στις πλαγιές. Το άλλο τμήμα άκουσε το τραγούδι της Ε. Αρβανιτάκη "Το δέντρο των Χριστουγέννων" και ζωγράφισε ένα διαφορετικό δέντρο, ένα δέντρο που αντί για στολίδια έχει είδη πρώτης ανάγκης για όλα τα παιδιά του κόσμου, όπως ακριβώς και στο τραγούδι! 

Τέλος ανακαλύψαμε και τα γράμματα που μας αποκάλυπταν καθημερινά οι φίλοι μας και η λέξη που συνθέτουν είναι το Καλά..... 

Καλά να περάσετε; Καλά κάλαντα; Καλά ξεμπερδέματα; Κανείς δεν ξέρει... Άντε να δούμε τί θέλει να πει ο ποιητής!

Του ήλιου η θυγατέρα... η πιο απ' όλες χαϊδευτή...(Κ. Παλαμάς)

Η απόσταση δεν μας εμπόδισε και να μιλήσουμε για μύθους και να ραβδίσουμε τις ελιές μας και πειράματα να κάνουμε με το λαδάκι αλλά και να φτιάξουμε μοσχομυριστά ελιόψωμα!!! 

Αρχικά είπαμε τον μύθο του Ποσειδώνα και της Αθηνάς και είδαμε πλούσιο εποπτικό υλικό με ελαιώνες, καρπούς αλλά και έργα ζωγράφων με θέμα την ελιά. Αποτυπώσαμε κι εμείς στις ζωγραφιές μας τις εμπειρίες που όλοι έχουμε από τις ελιές καθώς ο τόπος μας είναι γεμάτος με ελαιώνες!

Στη συνέχεια φτιάξαμε στο σπίτι το δικό μας χωράφι και ραβδίσαμε ένα κλαδάκι ελιάς! Έπειτα καταγράψαμε τη σοδειά μας! Με ό,τι απέμεινε κάναμε κολάζ ένα δέντρο ελιάς. Πλούσια η σοδειά μας και φέτος! Οι κόποι πάντα αποφέρουν καρπούς...

Λαδάκι, νερό και οινόπνευμα έγιναν οι πρωταγωνιστές μας για να πειραματιστούμε με τις ιδιότητές τους, το βάρος και την διαλυτότητά τους. Κάναμε λοιπόν τρία πειράματα αλλά πριν την εκτέλεση, καταγράψαμε τις υποθέσεις μας. Στη συνέχεια εκτελέσαμε τα πειράματα και τέλος καταγράψαμε τα συμπεράσματα. Ποιο υλικό είναι βαρύτερο, ποιο ελαφρύτερο, ποιο υλικό διαλύεται; Αρκετά ενδιαφέρουσα διαδικασία που εντείνει την ικανότητα παρατήρησης. Φυσικά και άλλα ανάλογα υλικά μπορούν να επεκτείνουν την δραστηριότητα, όπως το ξύδι, το γάλα, ο χυμός, το κρασί και οποιοδήποτε υγρό. Πάντα φυσικά με την επίβλεψη ενηλίκων!

Τέλος ήρθε και η πολυπόθητη μέρα που όλοι περιμέναμε με αγωνία!!! Φτιάξαμε όλοι μαζί υπέροχα, αφράτα και πεντανόστιμα ελιόψωμα!!! Οι κυρίες από τα σπίτια τους στήθηκαν μπροστά στους υπολογιστές με τα υλικά τους και τα παιδιά με τις μαμάδες ακολουθούσαν! Φυσικά κάθε εβδομάδα προηγείται ηλεκτρονική ενημέρωση για όσα υλικά είναι αναγκαίο να έχουν οι γονείς (συνήθως απλά υλικά που όλοι έχουμε) προκειμένου να ανταποκριθούν στις δραστηριότητες. Το αποτέλεσμα ήταν μοσχομυριστό και νοστιμότατο και κυρίως βιωματικό!!! Ορίστε και η συνταγή μήπως τα λιγουρευτείτε κι εσείς!!! Για άλλη μια φορά να ευχαριστήσουμε τους υπέροχους γονείς που είναι αυτή τη στιγμή οι στυλοβάτες της εκπαίδευσης!!!

“Η ζωή που ζεις είναι το μάθημα που διδάσκεις.” (Ανώνυμος)

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρίες η σημερινή. Δεν είναι μέρα γιορτής, είναι μέρα απαίτησης της ισότητας για ανθρώπους που βιώνουν κάποιο είδος αναπηρίας έναντι των ανθρώπων που δεν ανήκουν σε αυτή την ομάδα. Είναι μέρα να θυμηθούμε πως η θέληση, η πίστη, η αγάπη και κυρίως η ενσυναίσθηση  είναι τα στοιχεία εκείνα που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους με αναπηρίες ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα, στη δημιουργικότητα, την εργασία, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία, την πρόσβαση στις κοινωνικές εκδηλώσεις και γενικότερα την συμμετοχή στη ζωή. Η ταινία που παρακολουθήσαμε (μπορείτε να την βρείτε εδώ) μίλησε πολύ δυνατά στις καρδιές μας καθώς ήταν πολύ κοντά στα βιώματα των παιδιών. Ταυτιστήκαμε με τον ήρωα αλλά και με τα υπόλοιπα παιδιά και η καλλιέργεια της ενσυναίσθησής μας χτίστηκε με ένα ακόμα λιθαράκι! Στη συνέχεια συζητήσαμε σχετικά με τον τρόπο που εκφράζονται και ζουν άτομα με αναπηρίες και είδαμε κάποιες εικόνες από τις δραστηριότητές τους. Μάλιστα προσπαθήσαμε να ζωγραφίσουμε με το στόμα ή να χορέψουμε με ένα πόδι και αντιληφθήκαμε πόσο δύσκολο είναι! Στη συνέχεια εντοπίσαμε σήματα που αφορούν στην διευκόλυνση της ζωής των ανθρώπων με αναπηρίες και τα ερμηνεύσαμε ώστε να τα θυμόμαστε. Τέλος αναφερθήκαμε στη νοηματική γλώσσα και είδαμε ΕΔΩ  τα ζώα στη νοηματική και ΕΔΩ λέξεις στη νοηματική. Στη συνέχεια κάναμε τις δικές μας ζωγραφιές, έργα που μιλάνε χωρίς λόγια και προσπαθήσαμε ο ένας να μαντέψει τα λόγια στο έργο του άλλου. Σίγουρα η ζωή των ΑμεΑ μας διδάσκει να βλέπουμε πάντα με τα μάτια της καρδιάς μας!