Έτσι είναι πάντα η ζωή, εγώ παίρνω από εσένα κι από μένα εσύ...

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν κι εμείς ξεκινήσαμε να αναλύουμε το νόημα αυτών, η γέννηση και τα μηνύματα που εμπεριέχει, οι παραδόσεις, η ζεστασιά και η ανθρωπια... Ως Αειφόρο σχολείο οι κατασκευές μας είναι πρωτίστως φιλικές στο περιβάλλον... καλάμια και ρολά υγείας έγιναν τα δεντράκια της τάξης μας και ένα τεράστιο δέντρο με μπουκάλια έγινε το κοινό μας δέντρο με το καθιερωμένο τζάκι και τον αγαπημένο μας Άγιο Βασίλη!

Να ευχαριστήσουμε και τις μαμάδες που μας βοήθησαν με πολύ χαρά στις κατασκευές μας κυρίως από φυσικά και άχρηστα υλικά, κέφι, δημιουργικότητα και πολλή πολλή φαντασία!!! Χιονάνθρωποι από παλιά cd, κάρτες, στολίδια από κουκουνάρια, γούρια από πηλό, κουλουράκια, διακοσμητικά από ροδέλες ξύλου και συνθέσεις με τις φωτογραφίες μας και σχήματα. 

Η μεγάλη μέρα πλησιάζει και ανυπομονούμε!!! Η πρόσκληση έτοιμη με τις απαραίτητες πληροφορίες: Το θεατρικό μας με τη συμμετοχή γονέων (που φέτος κλείνουμε δύο χρόνια με τη συνεχόμενη συμμετοχή των γονιών στις γιορτές μας), η παρουσίαση από τον συγγραφέα Παναγιώτη Δημητρόπουλο και η απονομή της σημαίας Αειφορίας. Τριπλή χαρά, τριπλή γιορτή!

Μια εκδήλωση απαιτεί οργάνωση, κόπο και επιμονή για να είναι όλα προγραμματισμένα σωστά και να αποτελεί μια όμορφη εμπειρία για μικρούς και μεγάλους... η εργασία όλων ήταν έντονη αλλά άξιζε τον κόπο τελικά! Η φροντισμένη σκηνή, η μουσική για την ακουστική της οποίας φρόντισε ο καλός μας συνεργάτης Δημήτρης Γιακουμάκης και τον ευχαριστούμε θερμά, τα καθίσματα για την άνετη παραμονή του κόσμου που δανειστήκαμε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ταυρωνίτη και είμαστε ευγνώμονες για τη βοήθειά τους, η γενικότερη διακόσμηση και τα δώρα που ετοιμάσαμε για τους καλεσμένους μας ήταν λίγα από όσα φροντίσαμε για μια ολοκληρωμένη εκδήλωση. 

 

Η γιορτή μας άφησε μια όμορφη γεύση συνεργασίας και ανθρώπινων σχέσεων που προσπαθούν για ένα καλύτερο αύριο... αυτό ακριβώς είναι η έννοια της Αειφορίας, μια στάση ζωής που θέλει επιμονή και σωστή οργάνωση. Η Διαμαντούλα Χειμωνίδου, η νηπιαγωγός που υπηρέτησε την περασμένη σχολική χρονιά στο σχολείο μας ανταποκρίθηκε με πολύ χαρά στο κάλεσμά μας... άλλωστε η επιτυχία αυτή ήταν και δική της επιτυχία και δεν θα μπορούσε να απουσιάζει... την ευχαριστούμε θερμά για τα υπέροχα λόγια της... Τέλος η σχολική μας σύμβουλος κ. Πόπη Κασσωτάκη επίσης ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας να μας απονείμει τη σημαία... χωρίς τη δική της στήριξη σε κάθε επίπεδο η σημαία δεν θα ανέμιζε στο σχολείο μας.. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους ήταν εκεί και μοιράστηκαν τη χαρά μαζί μας! Καλές γιορτές σε όλους με υγεία και πολλή πολλή αγάπη... 

Μαθαίνουμε πάντα και από παντού...

Το πρόγραμμα με το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών του Σήφη μας ολοκληρώθηκε ως προς το πρώτο του μέρος. Η κορύφωση έγινε με την παρουσίαση εκ μέρους των παιδιών στους γονείς και με ένα μίνι σεμινάριο ενηλίκων που παρείχε στους γονείς η σχολική μας νοσηλεύτρια κ. Αλεξάνδρα Καφαντάρη και την ευχαριστούμε θερμά γι' αυτήν την πρωτοβουλία! Η συνέχεια με τη νέα σχολική χρονιά, αυτή τη φορά με πρώτες βοήθειες ψυχής...!!!

Το ακούω και το ξεχνώ. Το βλέπω και το θυμάμαι. Το κάνω και το καταλαβαίνω. (Κομφούκιος)🚑

 Το πρώτο μέρος του προγράμματος που αφορά στις πρώτες βοήθειες φτάνει αισίως στο τέλος του. Μάθαμε, νιώσαμε, πληροφορηθήκαμε, παίξαμε, πράξαμε και τελικά φτιάξαμε έναν οδηγό για να τον επικαλούμαστε κάθε φορά που το επιθυμούμε. Τα θέματά μας ήταν το τραύμα, η ρινορραγία, η πνιγμονή, το έγκαυμα και η θέση ανάνηψης. Λύσαμε πολλές απορίες και κυρίως αναθεωρήσαμε πολλά που τα είχαμε πληροφορηθεί από λάθος πηγές! Μια μικρή ανασκόπηση θα δείτε παρακάτω!  Η ολοκλήρωση θα γίνει με την επικείμενη επίσκεψη του ασθενοφόρου στο σχολείο μας και με την παρουσίαση όλου του προγράμματος στους γονείς στις 15/12 που θα είναι παράλληλα και ένα μίνι σεμινάριο προς τους ενήλικες!

Ωχ! Η Ιωάννα μας χτύπησε! Όμως ο Αναστάσης μας τρέχει να την βοηθήσει. Πρώτα καθαρίζει την πληγή με νερό για να φύγουν τα σκουπιδάκια και στη συνέχεια βάζει οξυζενέ για να φύγουν τα μικρόβια. Έπειτα βάζει μια γάζα και την πιέζει αν εξακολουθεί να τρέχει αίμα και τέλος τοποθετεί το χαζαπλάστ! Τόσο απλά!

Φυσικά παίξαμε και τις ιατρικές ομάδες!

Μα τί έπαθε η κυρία Σοφία και κλαίει! Χτύπησε τη μύτη της και τρέχει αίμα αλλά η κυρία Αλεξάνδρα θα τις παρέχει τις πρώτες βοήθειες. Την καθησυχάζει και της λέει να σκύψει ελαφρώς το κεφάλι της και να πιέσει την μύτη της, έπειτα την καθαρίζει απαλά και όλα μια χαρά! Το κάναμε και στον Σήφη και αυτός σε εμάς γιατί μόνο έτσι θα το καταλάβουμε!

Μα κυρία Σοφία πάλι δεν είσαι καλά;;; Δεν μπορεί να πάρει ανάσα και της λέμε να βήξει δυνατά! Τίποτα όμως! Τώρα την χτυπάμε στην πλάτη και το ίδιο κάνουμε και στην κυρία Βάγια μας! Σπρώχνουμε το κεφάλι εμπρός και χτυπάμε ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Αλλά η κυρία Βάγια πάλι δεν μπορεί να αναπνεύσει γι' αυτό η κυρία Αλεξάνδρα την αγκαλιάζει στην κοιλιά, εκεί που τελειώνουν τα κόκαλα του θώρακα, αγκαλιάζει την μπουνιά της και την πιέζει 5 φορές! Όλα τα στάδια τα βάλαμε στη σειρά!

Πόσες φορές δεν έχουμε καεί όλοι μας! Στο φούρνο, στο τζάκι, από τον ήλιο το καλοκαίρι... ας δούμε και από τί άλλο και από κάτω θα γράψουμε ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΙΝΔΥΝΟΣ! Οι παρανοήσεις μας διαλύθηκαν καθώς εκτός από νερό δροσερό από τη βρύση δεν βάζουμε τίποτα άλλο στο έγκαυμα είτε είναι μεγάλο είτε μικρό!

Υπάρχουν και σοβαρότερα περιστατικά που μπορεί να μας συμβούν όπως μία λιποθυμία. Η κυρία Σοφία το έπαθε και αυτό! Τα βήματα είναι απλά, βάζουμε το χέρι μας στη μύτη για να δούμε αν αναπνέει και μετά πηγαίνουμε στο πλάι της και τοποθετούμε στο μάγουλό της το αντίθετο από εμάς χέρι της, σηκώνουμε το αντίθετο πόδι να πατήσει και την γυρίζουμε στο πλάι προς το μέρος μας για να μπορεί να αναπνέει καλύτερα έως ότου έρθει βοήθεια. Εδώ τα αντίθετα μας μπέρδεψαν λίγο αλλά μετά από πολλές επαναλήψεις το καταλάβαμε!

Όλα αυτά καταγράφηκαν με ποιήματα και ζωγραφιές στον οδηγό μας που σύντομα θα αναρτήσουμε. Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Αλεξάνδρα που μας παρείχε τόσο σημαντικές πληροφορίες και ετοίμασε τόσα παιχνίδια για την καλύτερη κατανόηση εκ μέρους των παιδιών. Εν αναμονή λοιπόν του ασθενοφόρου και της παρουσίασης- σεμιναρίου προς τους γονείς! Αχρείαστα να μας είναι όλα αυτά αλλά αν χρειαστεί σίγουρα κάτι θα θυμηθούμε για να βοηθήσουμε!!!