Αποταμίευση ψυχής!

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης θεσπίστηκε στις 31 Οκτωβρίου 1924, κατά τη διάρκεια του 1ου Διεθνούς Συνέδριου Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο της Ιταλίας. Ο ιταλός Καθηγητής Φιλίπο Ραβίτσα ανακήρυξε την ημέρα ως Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης στη τελευταία ημέρα του συνεδρίου. Στα ψηφίσματα του Παγκόσμιου Συνεδρίου Αποταμίευσης ανακοινώθηκε ότι η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης θα είναι μια ημέρα αφιερωμένη στην προώθηση της αποταμίευσης σε όλο το κόσμο. (Πηγή: wikipedia.org) Όμως η αποταμίευση έχει να κάνει αποκλειστικά με χρήματα;;; ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ!

Το βιβλίο της Ζωής μας βοήθησε να καταλάβουμε ότι μπορούμε να γεμίσουμε τους κουμπαράδες της ζωής μας με ψυχή: ηλιοβασιλέματα, όνειρα, δάκρυα, χαρές, στιγμές, αναστεναγμούς, βόλτες....  Έτσι συζητήσαμε κι εμείς για τους κουμπαράδες που έχουμε σπίτια μας και έχουν όλοι χρήματα.... Στο σχολείο όμως ο κουμπαράς που μας χάρισε η κυρία Διαμαντούλα μας θα γεμίσει με ψυχή! Τί πιο όμορφο να αποταμιεύουμε τα αποξηραμένα μας βότανα!

Μάλιστα θα φτιάξουμε και το εναλλακτικό μας νόμισμα, το χρώμα του οποίου θα αντιστοιχεί σε ένα βότανο. Κάθε ένα νόμισμα θα αντιστοιχεί επίσης σε ένα κουταλάκι αποξηραμένο βότανο. Έτσι στο τέλος της σχολικής χρονιά θα ξέρουμε και πόσα κουταλάκια βότανα έχουμε συνολικά αλλά και με βάση το χρώμα θα μπορούμε να μετρήσουμε χωριστά για το καθένα. 

Αποταμίευση λοιπόν αποξηραμένων βοτάνων!Εύκολα, με πρόγραμμα και διασκεδαστικά!

Όμως δεν θα σταματήσουμε εδώ! Γιατί η αποταμίευση θέλει προσπάθεια και κόπο... Μόνο τότε έχει πραγματικό νόημα. Αρχικά κατασκευάσαμε τη δική μας τράπεζα βοτάνων και την διακοσμίσαμε. Έπειτα, ως δεινοί βοτανολόγοι ανοίξαμε την βαλίτσα του βοτανολόγου και συλλέξαμε βότανα από τον κήπο μας. Τα ξεχωρίσαμε σε μπουκαλάκια και φτιάξαμε ματσάκια που τα κρεμάσαμε στην τράπεζα για να αποξηρανθούν αλλά κρατήσαμε και υλικό για έρευνα στο εργαστήριό μας. 

Τίποτα δεν θα μας ξεφύγει! Όλα θα τα ανακαλύψουμε! Έχουμε τα εργαλεία μας, την περιέργειά μας, διάθεση και αγάπη για ανακάλυψη... Κυρίες που μας βοηθούν να προχωράμε με σχέδιο αλλά χωρίς βιασύνη... Θα γίνουμε σπουδαίοι βοτανολόγοι!

Τέλος διαβάσαμε το υπέροχο παραμύθι του Παπαθεοδούλου "Αν κάθε μέρα" και φτιάξαμε την δική μας ομαδική εργασία...Αν κάθε μέρα μαζεύουμε ένα βότανο, σε μερικά χρόνια θα έχουμε ένα κάστρο βοτάνων!!! Πόσο χαρούμενη θα κάναμε τη γη μας αν συλλέγαμε με ευλάβεια και αγάπη όσα απλόχερα μας χαρίζει... 

Χρόνια πολλά, ελεύθερα και αδελφωμένα ☮❤🇬🇷

Στα παιδιά οφείλουμε την αλήθεια και η ιστορική αλήθεια συχνά ανασύρει αρνητικά συναισθήματα και διασυνδέσεις που δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτές από τις ηλικίες των παιδιών του νηπιαγωγείου. Το εποπτικό υλικό σε αυτές τις περιπτώσεις πέρα από το ότι είναι αξιόπιστη πηγή ιστορικής γνώσης, βοηθάει τα παιδιά στην κατανόηση των συνθηκών του πολέμου, την πορεία των κομβικών γεγονότων και την επίδραση στο σήμερα. 

Η αφύπνιση του συναισθήματος είναι ο τρόπος που επιλέξαμε να εισάγουμε την έννοια του πολέμου μέσω της εικόνας και ειδικότερα της φωτογραφίας. Παρατηρήσαμε, ξαναπαρατηρήσαμε, κάναμε υποθέσεις για τις συνθήκες και τις καταστάσεις που βιώνουν τα πρόσωπα των έργων και καταγράψαμε συναισθηματικές στιγμές που μοιάζουν με δικές μας προσωπικές εμπειρίες.

Στη συνέχεια ξεκινήσαμε από το γενικό για να φτάσουμε στο ειδικό, από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τους λόγους που προέκυψε, έως την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Ιταλούς αλλά και την αποτίναξη της Κατοχής από τους Γερμανούς. Οι φωτογραφίες κι εδώ μας βοήθησαν να σειροθετήσουμε τα γεγονότα (αντιστοίχηση λεζάντας και φωτο) και να εισχωρήσουμε και σε άλλες κοινωνικές ομάδας πέρα από τους στρατιώτες και όσους μάχονταν με όπλα, στις γυναίκες και στον δικό τους αγώνα αλλά και στα παιδιά... Οι χάρτες και τα βιβλία εμπλούτισαν τη συζήτηση...

Κάθε ένας επέλεξε ένα ορόσημο της ιστοριογραμμής και το αποτύπωσε με τη ζωγραφική του, η Μάχη της Κρήτης, ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος και η Ειρήνη στην Ελλάδα κέρδισαν τις εντυπώσεις.

Εκτός όμως από τις εικόνες και η λογοτεχνία και δη η ποίηση μας βοήθησε να εμβαθύνουμε στις συνθήκες του πολέμου στην Ελλάδα. Ακούσαμε από τις κυρίες μας το ποίημα "Οκτώβρης 1940"και εμείς το εικονογραφήσαμε, σε κάθε στίχο του συζητώντας για την πορεία από τον πόλεμο στην ελευθερία με αναφορά στο εθνικό μας σύμβολο, τη σημαία μας.

Ένας ακόμη ποιητής που μας ενέπνευσε με τους στίχους του ήταν ο Νικηφόρος Βρεττάκος. Οι κυρίες μας απήγγειλαν τον στίχο: "Σαν ήμουνα μικρός/καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια της πατρίδας μου/δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο" και εμείς πήραμε δύο εικόνες παιδιών πολέμου του 1940 και τις μετατρέψαμε σε εικόνες ειρηνικές επεμβαίνοντας πάνω σε αυτές με λαδόκολλα στην οποία προσθέσαμε χαμόγελα, φαγητό, αγάπη, ρούχα, το σήμα της ειρήνης.... 

Μάλιστα αναρωτηθήκαμε τί αντικρύζουν τα μάτια των παιδιών και τα δημιουργήσαμε επεκτείνοντας μια φωτογραφία. Τα παιδιά βλέπουν στρατιώτες να πολεμούν, σπίτια να γκρεμίζονται από τις βόμβες των αεροπλάνων και δέντρα μαύρα από τις φωτιές των όπλων... Μπήκαμε μέσα στο έργο που φτιάξαμε και η Εβ. εξέφρασε την ανάγκη της: "Θα ήθελα να είμαι σε εκείνη την εποχή για να τους βοηθήσω"... 

Δεν ξεχάσαμε βέβαια και τον αγώνα των γυναικών της εποχής. Παρατηρήσαμε ένα εικαστικό έργο και αναρωτηθήκαμε τί να περιέχουν τα πακέτα που κουβαλούν οι γυναίκες στα βουνά για τους στρατιώτες. Τί χρειάζεται κανείς στον πόλεμο; Μα φυσικά ρούχα, φαγητό, νερό, φάρμακα, κουβέρτες.... Φτιάξαμε λοιπόν κι εμείς τον ίδιο πίνακα με πακέτα γεμάτα και ανοιχτά.... Μάλιστα βρήκαμε όλα όσα βάλαμε στα πακέτα και τα τοποθετήσαμε σε ένα κουτί αναβιώνοντας τον αγώνα των γυναικών του πολέμου.

Κανείς δεν επιθυμεί τον πόλεμο αλλά σε κάθε είδος καταπίεσης και βίας θα φωνάξουμε ΟΧΙ γιατί η ελευθερία και η ειρήνη αξίζουν στα παιδιά, στον κόσμο...  

Όλα αυτά τα μοιραστήκαμε την παραμονή της γιορτής στην εκδήλωση του σχολέιου μας. Συγκεντρωθήκαμε τα τρία τμήματα στο μεγάλο κοινό μας χώρο και τηρώντας τις αποστάσεις παρουσιάσαμε όσα ανακαλύψαμε για τις πτυχές του πολέμου. Τηρήσαμε τις αποστάσεις, φυσικά φορούσαμε τις μάσκες μας και κάθε φορά που λάμβανε το λόγο ένα παιδί αλλάζαμε το χαρτί στο μικρόφωνο, γιατί η ασφάλεια όλων μας προέχει.  

Χρόνια πολλά, ελεύθερα και αδελφωμένα!!!

Ο εαυτός μου από την καλή και την ανάποδη!

Ο εαυτός μου είναι από τις πρώτες θεματικές που πραγματευόμαστε καθώς η αυτογνωσία είναι σημαντικό βήμα για την ευρύτερη ανακάλυψη του κόσμου με αναφορά την δική μας προσωπικότητα. Όμορφη ανακάλυψη το μέσα μας που ποτέ δεν σταματάει...

Φέτος οι Χλωρο-φίλοι μας ήρθαν και πάλι με νέες παρέες! Ο Έρως, η Μαλού και ο Φασκομωβούλης είναι μυρωδάτα βότανα που θα μας κάνουν παρέα όλη τη χρονιά. Μάλιστα η σύνθεση των προσώπων τους έγινε από εμάς κι έτσι ξεκινήσαμε να αναγνωρίζουμε και τα δικά μας χαρακτηριστικά.

Όχι όμως μόνο τα δικά μας αλλά και των συμμαθητών μας... Τα ζωγραφίσαμε, τα συνθέσαμε, είδαμε και έργα ζωγράφων και κάναμε φρουτοσυνθέσεις και αντιληφθήκαμε ότι όλα τα πρόσωπα είναι μοναδικές συνθέσεις χαρακτηριστικών.

Έπειτα φύγαμε από το έξω και είπαμε να εισχωρήσουμε στο πνεύμα μας. Πάλι οι χλωροφίλοι μας ενέπνευσαν να εντοπίσουμε αγαπημένα χρώματα, φαγητά, σούπερ ήρωες και φίλους. Τα συζητήσαμε, τα ζωγραφίσαμε, τα καταγράψαμε και μοιραστήκαμε μεταξύ μας τις ομοιότητες και τις διαφορές μας. 

Το όνομα;;; Ε μα φυσικά και το όνομα! Αυτό είναι που μας χαρακτηρίζει και μας ξεχωρίζει. Το συνθέσαμε, δημιουργήσαμε με εικαστικές τεχνοτροπίες το αρχικό μας, εντοπίσαμε τις φωνές που το απαρτίζουν κάνοντας φωνολογικές ασκήσεις και παίξαμε με αυτό.

Αγαπημένοι ήρωες, τί θα γίνω όταν μεγαλώσω, πόσους χωράει η αγκαλιά μου; ...Βασικά ερωτήματα για να γνωριστούμε καλύτερα.

Όλα καλά μέχρι εδώ αλλά είναι πάντα όλα καλά;;; Όχι φυσικά! Όλοι, μα όλοι, έχουμε και τον δύσκολο εαυτό μας, αυτόν που δημιουργεί στους γύρω μας αρνητικές εντυπώσεις και συναισθήματα. Μα φυσικά δεν θέλουμε να τον κρύψουμε, θέλουμε να τον βοηθήσουμε να εκφράζεται και σιγά σιγά να διαχειρίζεται τις δυσκολίες του... Αφού καταθέσαμε τις δύσκολες στιγμές μας, τότε που θυμώνουμε, φωνάζουμε, έχουμε μη αποδεκτή συμπεριφορά, πληγώνουμε, πήραμε μπαλόνια και βγήκαμε για λίγο από τη θέση μας... τα μπαλόνια είναι ο εαυτός μας και χρειάζεται φροντίδα και αυτομέριμνα... τον αγκαλιάσαμε λοιπόν και του δώσαμε χρόνο να βιώσει τις δυσκολίες του και να προσπαθήσει να τις διαχειριστεί... Δεν είναι εύκολο αλλά αξίζει τον κόπο!

Μόνοι μας είμαστε στον κόσμο; Οικογένεια βρε παιδιά! Το σημαντικότερο κομμάτι του εαυτού μας το βρήκαμε σε ένα δωμάτιο μουσείου. Εντοπίσαμε τα εκθέματα και μιλήσαμε γι' αυτά μιλώντας παράλληλα για τις δικές μας οικογένειες. Στη συνέχεια αποφασίσαμε να εμπλουτίσουμε το δωμάτιο του μουσείου άλλοι με ζωγραφιές της οικογένειάς μας και άλλοι με γλυπτά από πλαστελίνη. Το θαυμάζουμε είναι η αλήθεια! Τέλος φέραμε και μια ωραία ιδέα στο σπίτι για αξέχαστες οικογενειακές στιγμές: Σκέψου μια αστεία οικογενειακή στιγμή, σήκωσε αυλαία και γέλα με όλη σου την ψυχή! Φτιάξτε μια κουκλοοικογένεια με τα παιδιά σας και χαρείτε ώρες ατελείωτου παιχνιδιού!

Εργαστήριο δεξιοτήτων: Βοτάνια, ανθοί κι αρωδαμοί, της φύσης βαλσαμοθησαυροί!

 

Διεθνής ημέρα μείωσης φυσικών καταστροφών- Σεισμός

Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στην μείωση των φυσικών καταστροφών κι εμείς την αφιερώνουμε ειδικά στον σεισμό ως φυσικό φαινόμενο που φυσικά δεν μπορούμε να μειώσουμε αλλά μπορούμε να βρούμε τρόπους αντιμετώπισης. 

Η αγαπημένη μας Γη ήρθε και πάλι κοντά μας για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς συμβαίνει αυτό το φαινόμενο. Έτσι την αποδομήσαμε ώστε να δούμε από τί είναι φτιαγμένη. Η αλήθεια είναι ότι οι περσινοί μας μαθητές θυμήθηκαν όλα όσα έχουμε αναφέρει και πέρσι την ίδια μέρα και βοήθησαν πολύ και τους καινούριους μαθητές. Έτσι εντοπίσαμε τον εσωτερικό και των εξωτερικό πυρήνα, τον μανδύα και τον φλοιό και τελικά είδαμε τις πλάκες που ευθύνονται για τον σεισμό. 

Όταν λοιπόν οι πλάκες ζεσταίνονται πολύ λόγω της θερμοκρασίας που αναδύεται από τον πυρήνα τότε κουνιούνται και οι κινήσεις του είναι πολλών ειδών, όταν όμως συγκρούονται έχουμε και τους μεγαλύτερους σεισμούς. Ένας αυτοσχέδιος προσομοιωτής μας βοήθησε να το καταλάβουμε καλύτερα. 

Μάλιστα ένα πρόγραμμα στο κινητό μέτρησε τον "σεισμό" που προκαλέσαμε ακριβώς όπως ένας σεισμογράφος. Επίσης παρατηρήσαμε ότι όταν συμβαίνει σεισμός σε ένα μέρος της γης δεν συμβαίνει σε όλα τα μέρη. 

Ωραία όλα αυτά και τώρα που τα κατανοήσαμε ας πάμε και στα πιο σημαντικά. Πώς θα προστατευτώ από τον σεισμό; Η σελίδα του ΟΑΣΠ έχει χρήσιμες οπτικοποιημένες πληροφορίες για τα παιδιά αλλά και έντυπο υλικό που αποσαφηνίζει τα σημαντικά βήματα προφύλαξης. 

Τέλος πάμε και στην εφαρμογή των μέτρων προφύλαξης. Αν είμαστε στις τάξεις μπαίνουμε κάτω από τα τραπέζια και καρατάμε σφιχτά το ποδαράκι για να μην μετακινηθεί μακριά μας το τραπέζι. Αν ήμαστε στις αίθουσες ύπνου (καθώς δεν υπάρχουν έπιπλα) κουλουριαζόμαστε και προστατεύουμε με τα χέρια μας το κεφάλι μας. Αν είμαστε στην αυλή αλλά και κάθε φορά που τελειώνει ένας σεισμός, συγκεντρωνόμαστε στο κοινό ασφαλές σημείο του σχολείου μας, εκεί όπου κινδυνεύουμε λιγότερο και φυσικά προστατεύουμε πάντα το κεφάλι μας και αναμένουμε τις οδηγίες από τις κυρίες χωρίς φωνές και πανικό. 

Μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ να εφαρμόσουμε τις οδηγίες αλλά αν χρειαστεί είμαστε προετοιμασμένοι και κυρίως γνωρίζουμε ότι ο σεισμός και οι ασκήσεις δεν είναι παιχνίδι αλλά μια πραγματικότητα δύσκολη που αν την αντιμετωπίσουμε σωστά θα είμαστε όλοι ασφαλείς.

Οι Αειφοράκηδες είναι Earth Lovers ☮🌻❤🐝🌎

 Διαγωνισμός ανοιχτών Τεχνολογιών και Εβδομάδα Δράσης #ΓίνεΗαλλαγή, #inActionsdgsweek, #act4sdgs, #globalgoalsweek #ESDW2021 ΔΙΚΤΥΟ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Αίνιγμα: Για να με κρατήσεις, πρέπει να με δώσεις...

Υπόσχεση-συμβόλαιο-συμφωνία... και πιο συγκεκριμένα Οικοδώδικας. Μια συμφωνία δηλαδή μεταξύ μας ότι θα προστατεύουμε τη γη μας. Κάθε χρόνο φροντίζουμε να θέσουμε κάποιους κανόνες στη συμφωνία αυτή είτε με τη χρήση ενός ποιήματος ή στίχων ή και τραγουδιού. Φέτος επιλέξαμε κάτι διαφορετικό, ένα τραγούδι που πριν από αρκετά χρόνια δημιούργησαν παιδιά του σχολείου μας. Πώς όμως φτάσαμε στον Οικοκώδικα;

Αφού γίναμε ειρηνοποιοί της φύσης, η αγαπημένη μας γη ήρθε να μας θυμίσει ότι την περασμένη σχολική χρονιά ετοιμάσαμε ένα παιχνίδι ρομποτικής για τους 17 Παγκόσμιους στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης και φέτος ήρθε η ώρα να το ολοκληρώσουμε ώστε να καταθέσουμε την συμμετοχή μας στον διαγωνισμό ανοιχτών τεχνολογιών. 

Πριν όμως από αυτό ας ακούσουμε το τραγούδι που θα γίνει η συμφωνία μας να τηρούμε αυτούς τους στόχους. 

Με κάποιον τρόπο χρειάζεται να το θυμόμαστε και οι ιδέες άρχισαν να πέφτουν βροχή!!! Έτσι πήραμε μια παλιά υδρόγειο, την τοποθετήσαμε σε ένα τρίπτυχο όπου αναγράψαμε τους στίχους και τους διακοσμήσαμε με ζωγραφιές και τοποθετήσαμε μια ομπρέλα με τυπώματα των χεριών μας και καρδιές να κρέμονται απο αυτήν. Η δημιουργία μας άκρως συμβολική, καθώς τα τυπώματα είναι οι υπογραφές μας ότι θα φροντίσουμε να δώσουμε μόνο αγάπη στη γη μας!

Το όνομα της ομάδας μας είναι Αειφοράκηδες και το έργο μας ονομάζεται Earth Lovers! Οι παλιοί με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών θα δώσουν τις απαραίτητες επεξηγήσεις στους καινούριος με τρόπο απλό και κατανοητό. Οι στόχοι, δηλαδή η συμφωνία των ανθρώπων για την προστασία του πλανήτη, ομαδοποιήθηκαν από τους μαθητές σε τρεις ομάδες που αντιστοιχούν σε κάποιο επίπεδο της μακέτας:1) στόχοι σχετικοί με τη στεριά και το κλίμα, 2) στόχοι σχετικοί με το νερό και 3) στόχοι για τον άνθρωπο. Οι στόχοι τοποθετήθηκαν στη 1 περίπτωση σε λουλούδια, στη δεύτερη σε σημαίες και στην τρίτη σε βιβλία. Το παιχνίδι παίζεται με ρομπότ (διαφορετικού κώδικα-beebot, υβριδικό-ηλιακό και χειροκίνητο) τα οποία κινούνται στους στόχους και μόλις φτάσουν κάνουν στάση για να διαβάσουν τον rq code που οδηγεί σε ανάλογες δράσεις που έχουν κάνει οι μαθητές του σχολείου μας και πλέον είναι μαθητές δημοτικού. Μάλιστα τις περισσότερες δράσεις τις προλογίζουν οι μαθητές δημοτικού. Τα qrcodes βρίσκονται στην πρώτη περίπτωση στα φύλλα των λουλουδιών, στη δεύτερη στο πίσω μέρος των σημαιών και στην τρίτη περίπτωση επάνω σε καρδιές. 

Μετά τις επεξηγήσεις ακολουθεί παιχνίδι με τα ρομπότ. Διαδρομές λοιπόν, πρώτα με το σώμα μας

κι έπειτα με τα ρομπότ

και τέλος σε πλέγμα και καθορισμένες διαδρομές

Σύντομα θα έχουμε το βίντεο του έργου μας διαθέσιμο!

Περιβαλλοντικές ομάδες και Οικοκώδικας έτοιμα!!!

Λύση αινίγματος: Η υπόσχεση!